ಯೇಸು, ಯೇಸುವಿನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ, ಸ್ವರ್ಗದ ನಾಗರಿಕರು ಹೇಗೆ ಪರಸ್ಪರ ವರ್ತಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು. ಆತನು ‘ಪರಲೋಕ ರಾಜ್ಯ’ ಎಂಬ ಕರೆಯ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗಳ ಜನರನ್ನು ಸಹಾ ಗುಣಪಡಿಸಿದನು. ಆತನು ತನ್ನ ರಾಜ್ಯದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವ ಮೂಲಕ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು.
ನಾವು ಈ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ವಿವಿಧ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತೇವೆ. ಬಹುಶಃ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗ ಅಥವಾ ಸ್ವರ್ಗ ಲೋಕ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದದ್ದು ಆಗಿದೆ. ಇತರ ಪದಗಳು ವೈಕುಂಠ, ದೇವಲೋಕ, ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕ, ಸತ್ಯಲೋಕ, ಕೈಲಾಸ, ಬ್ರಹ್ಮಪುರ, ಸತ್ಯ ಬೆಗೆಚ, ವೈಕುಂಠ ಲೋಕ, ವಿಷ್ಣುಲೋಕ, ಪರಮ ಪದಂ, ನಿತ್ಯ ವಿಭೂತಿ, ತಿರುಪ್ಪರಮಪ ಅಥವಾ ವೈಕುಂಠ ಸಾಗರ. ವಿಭಿನ್ನ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ವಿವಿದ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತವೆ, ವಿವಿಧ ದೇವರುಗಳೊಂದಿಗಿನ ಸಂಪರ್ಕಗಳಿಗೆ ಒತ್ತು ನೀಡುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಮೂಲಭೂತವಲ್ಲ. ಮೂಲಭೂತ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ, ಸ್ವರ್ಗವು ಆನಂದದಾಯಕ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯುತ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ದೇವರೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧವು ಅರ್ಥಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸತ್ಯವೇದ ಸ್ವರ್ಗದ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ:
4 ದೇವರು ಅವರ ಕಣ್ಣೀರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒರಸಿಬಿಡುವನು. ಇನ್ನು ಮರಣ ವಿರುವದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ದುಃಖವಾಗಲಿ ಗೋಳಾಟವಾಗಲಿ ನೋವಾಗಲಿ ಇರುವದೇ ಇಲ್ಲ. ಮೊದಲಿದ್ದವುಗಳೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋದವು ಎಂದು ಹೇಳಿತು.
ಪ್ರಕಟನೆ 21: 4
ಯೇಸು ಸಹಾ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದನು. ಆತನು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ‘ರಾಜ್ಯದೊಂದಿಗೆ’, (‘ಲೋಕಕ್ಕಿಂತ’ ‘ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ’ ಹತ್ತಿರ) ಪರಿಚಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆತನು ಸಹಾ ಸ್ವರ್ಗ ರಾಜ್ಯದ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ‘ಸ್ವರ್ಗ’ ಮತ್ತು ‘ದೇವರ ರಾಜ್ಯ’ ವನ್ನೂ ಬಳಸಿದನು. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ಆತನು ಸ್ವರ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ಸಾಮಾನ್ಯ, ಪ್ರತಿ-ದಿನದ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಿದನು. ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಆತನು ಬಳಸಿದ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹಬ್ಬ ಅಥವಾ ಔತಣಕೂಟ.. ಆತನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ‘ಅತಿಥಿ ದೇವರು’ ಎಂಬ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ನುಡಿಗಟ್ಟು ಪರಿಷ್ಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. (ಅತಿಥಿ ದೇವೋ ಭವಾ) ‘ನಾವು ದೇವರ ಅತಿಥಿಗಳು’
ಸ್ವರ್ಗದ ಮಹಾ ಹಬ್ಬದ ಕಥೆ
ಯೇಸು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಆಹ್ವಾನವು ಎಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹಬ್ಬದ (ಔತಣಕೂಟ) ಕುರಿತು ಕಲಿಸಿದನು. ಆದರೆ ನಾವು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಂತೆ ಕಥೆಯು ಮುಂದುವರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಸುವಾರ್ತೆಯು ಹೀಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ:
14 ಆಗ ಅವರು ನಿನಗೆ ಪ್ರತ್ಯುಪಕಾರ ಮಾಡುವದಕ್ಕೆ ಆಗದಿರುವ ದರಿಂದ ನೀನು ಧನ್ಯನಾಗುವಿ. ಯಾಕಂದರೆ ನೀತಿವಂತರ ಪುನರುತ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಪ್ರತ್ಯುಪಕಾರವಾಗುವದು.
ಲೂಕ 14: 15-24
15 ಆಗ ಆತನ ಸಂಗಡ ಊಟಕ್ಕೆ ಕೂತವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ಈ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಆತನಿಗೆ–ದೇವರ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಊಟಮಾಡುವವನು ಧನ್ಯನು ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.
16 ಆಗ ಆತನು ಅವನಿಗೆ–ಒಬ್ಬಾನೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಔತಣಮಾಡಿಸಿ ಅನೇಕರನ್ನು ಕರೆದನು.
17 ಔತಣದ ಸಮಯವಾದಾಗ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟವರಿಗೆ ಅವನು–ಎಲ್ಲವೂ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ, ಬನ್ನಿರಿ ಎಂದು ಹೇಳುವದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ಸೇವಕನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು.
18 ಆದರೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಮನ ಸ್ಸಿನಿಂದ ನೆವ ಹೇಳಲಾರಂಭಿಸಿ ಮೊದಲನೆಯವನು ಅವನಿಗೆ–ನಾನು ಒಂದು ತುಂಡು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಹೋಗಿ ಅದನ್ನು ನೋಡುವದು ಅವಶ್ಯವಾಗಿದೆ; ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಅಂದನು.
19 ಬೇರೊಬ್ಬನು– ನಾನು ಐದು ಜೊತೆ ಎತ್ತುಗಳನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಂಡಿ ದ್ದೇನೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವದಕ್ಕಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಅಂದನು.
20 ಇನ್ನೊಬ್ಬನು–ನಾನು ಒಬ್ಬಳನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಅದಕೋಸ್ಕರ ನಾನು ಬರ ಲಾರೆನು ಅಂದನು.
21 ಹೀಗೆ ಆ ಸೇವಕನು ಬಂದು ತನ್ನ ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಈ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿದನು. ಆಗ ಆ ಮನೇಯಜಮಾನನು ಕೋಪಗೊಂಡು ತನ್ನ ಸೇವಕನಿಗೆ–ನೀನು ಬೇಗನೆ ಪಟ್ಟಣದ ಬೀದಿಗಳಿಗೂ ಸಂದುಗಳಿಗೂ ಹೋಗಿ ಬಡವರನ್ನೂ ಊನವಾದ ವರನ್ನೂ ಕುಂಟರನ್ನೂ ಕುರುಡರನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿ ಒಳಗೆ ಕರಕೆ
22 ಆಗ ಆ ಸೇವಕನು–ಒಡೆಯನೇ, ನೀನು ಅಪ್ಪಣೆಕೊಟ್ಟಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾ ಯಿತು; ಇನ್ನೂ ಸ್ಥಳವದೆ ಅಂದನು.
23 ಆಗ ಯಜ ಮಾನನು ಸೇವಕನಿಗೆ–ನೀನು ಬೀದಿಗಳಿಗೂ ಬೇಲಿಗಳ ಬಳಿಗೂ ಹೊರಟುಹೋಗಿ ನನ್ನ ಮನೆ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒಳಗೆ ಬರಲು ಅವರನ್ನು ಬಲ ವಂತಮಾಡು;
24 ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನಾದರೂ ನನ್ನ ಔತಣವನ್ನು ರುಚಿನೋಡಬಾರದು ಎಂದು ನಾನು ನಿಮಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಅಂದನು.
ಹಲವು ಬಾರಿ- ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ- ನಮ್ಮ ಒಪ್ಪಿತ ತಿಳುವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ನಾವು ದೇವರು ಜನರನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನಿಸುವುದಿಲ್ಲ (ಹಬ್ಬ) ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ ಏಕೆಂದರೆ ಆತನು ಯೋಗ್ಯ ಜನರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅದು ತಪ್ಪಾದ ವಿಚಾರವಾಗಿದೆ. ಹಬ್ಬದ ಆಹ್ವಾನವು ಅನೇಕ, ಅನೇಕ ಜನರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಹಬ್ಬವು ಪೂರ್ಣವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಯಜಮಾನ (ದೇವರು) ಬಯಸುತ್ತಾನೆ.
ಆದರೆ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ತಿರುವುಗಳು ಇದೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಆಹ್ವಾನಿತ ಅತಿಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವರು ಬರಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಬದಲಾಗಿ ಅವರು ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಅದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುವದಿಲ್ಲ! ಮತ್ತು ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯು ಎಷ್ಟು ಅಸಮಂಜಸವೆಂದು ಯೋಚಿಸಿ. ಎತ್ತುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಮೊದಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಮೊದಲು ಪರೀಕ್ಷಿಸದೆ ಯಾರು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ? ಹೊಲವನ್ನು ಮೊದಲು ನೋಡದೆ ಯಾರು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ? ಎಂದಿಗೂ ಇಲ್ಲ, ಈ ಕ್ಷಮಾಪಣೆಗಳು ಆಹ್ವಾನಿತ ಅತಿಥಿಗಳ ಹೃದಯಗಳ ನಿಜವಾದ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿತು – ಅವರು ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಇತರ ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಕೆಲವೇ ಜನರು ಬರುವುದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ತಿರುವು ಇದೆ ಎಂದು ನಾವು ಯೋಚಿಸುವಾಗ ಬಹುಶಃ ಯಜಮಾನನು ನಿರಾಶೆಗೊಳ್ಳುವನು. ಈಗ ‘ ನಿರೀಕ್ಷೆಇಲ್ಲದ’ ಜನರು, ನಮ್ಮದೇ ಅದ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ನಾವು ಆಹ್ವಾನಿಸಲ್ಪಡದ ಜನರು, “ಬೀದಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಲುದಾರಿಗಳು” ಮತ್ತು ದೂರದ “ರಸ್ತೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಾಡಿನ ಹಾದಿಗಳಲ್ಲಿ” ವಾಸಿಸುವವರು, “ಬಡವರು, ದುರ್ಬಲರು, ಕುರುಡರು ಮತ್ತು ಕುಂಟರು” – ನಾವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವರಿಂದ ದೂರವಿರುತ್ತೇವೆ – ಅವರು ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಹಬ್ಬದ ಆಮಂತ್ರಣಗಳು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ನೀವು ಹಾಗೂ ನಾನು ಊಹಿಸುವದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಲ್ಪಡದ ಜನರನ್ನು ಯಜಮಾನನು ತನ್ನ ಔತಣಕ್ಕೆ ಬಯಸುತ್ತಾನೆ.
ಮತ್ತು ಈ ಜನರು ಬರುತ್ತಾರೆ! ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬೇರೆ ಕಡೆಗೆ ಹರಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಹೊಲಗಳು ಅಥವಾ ಎತ್ತುಗಳಂತಹ ಯಾವುದೇ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಆಸಕ್ತಿಗಳಿಲ್ಲ ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವರ್ಗವು ತುಂಬಿದೆ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ!
ನಾವು ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳಲು ಯೇಸು ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ನಮಗೆ ಹೇಳಿದನು: “ನನಗೆ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನವು ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ನಾನು ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆಯೇ?” ಅಥವಾ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಆಸಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಪ್ರೀತಿಯು ನಿಮಗೆ ಕ್ಷಮಾಪಣೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಮತ್ತು ಆಹ್ವಾನವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದೇ? ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಈ ಸ್ವರ್ಗದ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ವಾಸ್ತವವೆಂದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಒಂದಲ್ಲ ಅಥವಾ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಆಹ್ವಾನವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ‘ಇಲ್ಲ’ ಎಂದು ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ನಿರಾಕರಣೆಯನ್ನು ಮರೆಮಾಡಲು ನಾವು ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ನಿರಾಕರಣೆಯ ಮೂಲದಲ್ಲಿರುವ ಇತರ ‘ಪ್ರೇಮಗಳು’ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಿರಾಕರಣೆಯ ಮೂಲವು ಇತರ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿದೆ. ಮೊದಲು ಆಹ್ವಾನಿತರಾದವರು ಸ್ವರ್ಗ ಮತ್ತು ದೇವರಿಗಿಂತ ಈ ಪ್ರಪಂಚದ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು (‘ಹೊಲಗಳು’, ‘ಎತ್ತುಗಳು’ ಮತ್ತು ‘ಮದುವೆ’ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾರೆ) ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅಸಮರ್ಥನೀಯವಾದ ಕಥೆ ಆಚಾರ್ಯ
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿರುವ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಈ ಆಹ್ವಾನವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತರರು ನಮ್ಮ ಪ್ರಮಾಣಿಕ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಗೌರವಾನ್ವಿತ ನಾಯಕನನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಯೇಸು ಸಹಾ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಿದನು:
9 ತಾವು ನೀತಿವಂತರೆಂದು ತಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಭರವಸ ವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಅಸಡ್ಡೆ ಮಾಡಿದ ಕೆಲವರಿಗೆ ಈ ಸಾಮ್ಯವನ್ನು ಹೇಳಿದನು.
ಲೂಕ 18: 9-14
10 ಇಬ್ಬರು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುವದಕ್ಕೆ ದೇವಾಲಯದೊಳಗೆ ಹೋದರು; ಒಬ್ಬನು ಫರಿಸಾಯನು, ಮತ್ತೊಬ್ಬನು ಸುಂಕದವನು.
11 ಫರಿಸಾಯನು ನಿಂತುಕೊಂಡು ತನ್ನೊಳಗೆ ಹೀಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾ–ದೇವರೇ, ಸುಲು ಕೊಳ್ಳುವವರೂ ಅನೀತಿವಂತರೂ ವ್ಯಭಿಚಾರಿಗಳೂ ಆಗಿರುವ ಮಿಕ್ಕಾದವರಂತೆ ಇಲ್ಲವೆ ಈ ಸುಂಕದವನ ಹಾಗೆ ನಾನು ಅಲ್ಲ, ಆದದರಿಂದ ನಾನು ನಿನಗೆ ಸ್ತೋತ್ರ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತೇನೆ.
12 ನಾನು ವಾರದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸಾರಿ ಉಪವಾಸ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ; ನನಗಿರುವದೆ ಲ್ಲವುಗಳಲ್ಲಿ ದಶಾಂಶ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.
13 ಆದರೆ ಸುಂಕದವನು ದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಆಕಾಶದ ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ನೋಡುವದಕ್ಕೂ ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ಎದೆಯನ್ನು ಬಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ–ದೇವರು ಪಾಪಿ ಯಾದ ನನ್ನನ್ನು ಕರುಣಿಸಲಿ ಅಂದನು.
14 ಇವನೇ ಫರಿಸಾಯನಿಗಿಂತ ನೀತಿವಂತನೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವನಾಗಿ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು; ಯಾಕಂದರೆ ತನ್ನನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನು ತಗ್ಗಿಸಲ್ಪಡುವನು ಮತ್ತು ತನ್ನನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಡುವನು ಎಂದು ನಾನು ನಿಮಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಅಂದನು.
ಇಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಫರಿಸಾಯನು (ಆಚಾರ್ಯನಂತಹ ಒಬ್ಬ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡ) ತನ್ನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಪ್ರಯತ್ನ ಮತ್ತು ಯೋಗ್ಯತೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣನೆಂದು ತೋರುತ್ತಾನೆ. ಆತನ ಉಪವಾಸ ಮತ್ತು ಪೂಜೆಗಳು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ಆಚಾರ್ಯನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಅರ್ಹತೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಮೂಡಿಸಿದನು. ಇದನ್ನು ಶ್ರೀ ಅಬ್ರಹಾಮನು ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ತೋರಿಸಿದ್ದಲ್ಲ ದೇವರ ವಾಗ್ದಾನದಲ್ಲಿ ವಿನಮ್ರ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ನೀತಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಪಡೆದಾಗ ಆಗಿತ್ತು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಸುಂಕದ ಗುತ್ತಿಗೆದಾರನು (ಆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅನೈತಿಕ ವೃತ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು) ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದನು, ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಕರುಣೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವನು ನಂಬಿ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು ‘ನೀತಿವಂತನಾಗಿ’ – ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿರುವದು – ಹಾಗೆಯೇ ನಾವು ಊಹಿಸುವ ಫರಿಸಾಯನು (ಆಚಾರ್ಯ), ಸಾಕಷ್ಟು ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದನು ಅವನ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಅವನ ವಿರುದ್ಧ ಎಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.
ಆದುದರಿಂದ ನಾವು ಸ್ವರ್ಗದ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬಯಸುತ್ತೇವೆಯೇ, ಅಥವಾ ಇತರ ಅನೇಕ ಆಸಕ್ತಿಗಳ ನಡುವೆ ಇದು ಕೇವಲ ಆಸಕ್ತಿಯುಳ್ಳದ್ದಾಗಿದ್ದರೆ ಯೇಸು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ನಾವು ಯಾವುದರಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಡುತ್ತೇವೆ – ನಮ್ಮ ಅರ್ಹತೆ ಅಥವಾ ದೇವರ ಕರುಣೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಎಂದು ಯೇಸು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.
ನಾವೇ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅವರ ಮುಂದಿನ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ – ನಮಗೆ ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ಧಿ ಬೇಕು.